บทความ

L' Airbus A 380

รูปภาพ
เครื่องบิน  แอร์บัส A380  เป็น เครื่องบิน ห้องโดยสารสองชั้นขนาดใหญ่ ผลิตโดย แอร์บัสแอสอาแอส  เครื่องบินสี่เครื่องยนต์ลำนี้สามารถบรรทุกผู้โดยสารได้สูงสุดถึง 800 คน หรือ 500 คนถ้าวางที่นั่งแบบ 3 ชั้นผู้โดยสารตามเครื่องบินพาณิชย์ปกติ เครื่องบินรุ่นนี้ได้ผ่านกำหนดการทดสอบการบินเที่ยวแรกในวันที่  27 เมษายน   พ.ศ. 2548  โดยบินขึ้นจากเมืองตูลูส  ประเทศฝรั่งเศส  และได้ส่งมอบให้ สิงคโปร์แอร์ไลน์ เป็นสายการบินแรกเมื่อวันที่  15 ตุลาคม   พ.ศ. 2550 เครื่องบิน A380 สร้างขึ้นจากหลายๆ ประเทศใน ยุโรปได้แก่ Aeroapatiale-Matra ที่ Toulouse จะทำการประกอบส่วนต่างๆ ของเครื่องบินในช่วงสุดท้าย การสร้างภายในลำตัว ดำเนินการ โดย DASA ที่ Hamburg ทั้ง Aerospatiale และ DASA สร้างส่วนต่างๆของโครงสร้างลำตัวด้วย, บริษัท BAE Systems สร้างส่วนของปีก, บริษัท CASA ของ สเปน  สร้างส่วนของแพนหาง, เครื่องยนต์ก็มีความก้าวหน้าในโครงการค้นคว้า บริษัท Rolls-Royce ก็ดำเนินการเองโดยลำพัง โดยพัฒนาจากเครื่องยนต์ตระกูล Trent สิงคโปร์แอร์ไลน์เลือกเครื่องยนต์ Rolls-Royce Trent 900 ส่วนบริษัท Pratt และบริษัท GE ได้ร่วมมือกันพัฒน

อัลปากา

รูปภาพ
มี ชื่อวิทยาศาสตร์ ว่า  Vicugna pacos  เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่อยู่ใน วงศ์อูฐ  (Camelidae) มีลักษณะคล้ายคลึงกับตัว ยามา  อัลปากาเป็นสัตว์ที่อยู่รวมกันเป็นฝูง พบได้ในที่สูงบริเวณแถบ เทือกเขาแอนดีส ใน ทวีปอเมริกาใต้ ซึ่งได้แก่ ตอนใต้ของ ประเทศเปรู  ตอนเหนือของ ประเทศโบลิเวีย   ประเทศเอกวาดอร์  และตอนเหนือของ ประเทศชิลี  อัลปากาเป็นสัตว์ที่มีความทรหดอดทนมาก โดยจะอยู่บริเวณที่ระดับความสูงจากน้ำทะเลประมาณ 3,500 เมตร (11,000 ฟุต) ถึง 5,000 เมตร (16,000 ฟุต) อัลปากาเป็นสัตว์ที่ไม่มีฟันหน้า มีความสูงเมื่อโตเต็มที่ประมาณ 180 เซนติเมตร ลักษณะคล้าย ยามา  แต่จะแตกต่างกันตรงที่อัลปากาไม่ได้ถูกเลี้ยงไว้ใช้ขนสัมภาระ แต่จะถูกเลี้ยงเพื่อนำ ขน มาทำเป็นเสื้อผ้าและเครื่องนุ่งห่ม ขนอัลปากานำมาใช้ประโยชน์ได้หลากหลาย ตั้งแต่ผ้าห่ม เสื้อกันหนาว หมวก ถุงมือ ผ้าพันคอ และเครื่องนุ่งห่มประเภทต่าง ๆ โดยขนของอัลปากาตามธรรมชาติมีหลายสี โดยในเปรูมีการจำแนกสีขนออกเป็น 52 สี ขณะที่ทาง ออสเตรเลีย จำแนกไว้ 12 สี และ สหรัฐอเมริกา จำแนกเป็น 16 สี [3] ขนอัลปากาได้ชื่อว่าเป็นขนสัตว์ที่นุ่มที่สุดในโลกจนได้รับการขนามน

การแต่งตัวของคนฝรั่งเศสยุคกลาง

รูปภาพ
ฝรั่งเศสสมัยกลาง  ในสมัยนี้ผู้หญิงและผู้ชายยังคงสวมเสื้อผ้าเหมือนชาวโรมัน จะใส่ชุดทูนิค 2 ชั้น และมีเสื้อ Mantle คลุม เสื้อชั้น ในจะยาวเป็นทรงตรงมีแขน มีเข็มขัดคาดเรียกว่า Chainse อีกชั้น หนึ่งจะ สวมชุดที่เรียกว่า Bliaud หรือ Bliaut ซึ่งไม่มีแขนและคอปก เสื้อคลุมจะมีที่กลัดไว้ที่ด้านหน้าหรือ ด้านข้างขวาที่ไหล่ (ชุด Bliaud ต่อมาจะเป็น Blouse) ในศตวรรษที่ 13 ชุดทูนิคชั้นในที่เรียกว่า Chainse ต่อมาวิวัฒนาการเป็น Chemise ทำจาก ผ้าขนสัตว์ หรือลินินเนื้อนิ่มบางนุ่ม สีนวลอ่อน ๆ เป็นการเริ่มต้นของเสื้อชั้น ในเรียกว่า Lingerie ต่อมา มีการเปลี่ยนการใช้ผ้าที่ใช้ทำเสื้อผ้ามาเป็นผ้า Batiste Chambray เป็นผ้าที่ทำจากด้าย ลินินอย่างดี ต่อมาเสื้อเชอร์โคท (Surcoat) ก็เป็นที่นิยมกัน ลักษณะเสื้อเป็นทรงหลวม ๆ คล้ายเอี้ยมเด็ก ตัวยาวด้านข้างจะโค้งลงมาเผยให้เห็นแนวสะโพก ซับในด้วยขนสัตว์ เสื้อเชอร์โคทเวลาใส่จะ มองเห็นชุดชั้น ในที่เรียกว่า คอทฮาร์ได (Cotehardie) มีลักษณะรัดรูปผ่ากลางหน้า แขนยาว กระชับติดกระดุมที่แนวข้อศอกถึงนิ้วก้อย ประมาณกลางศตวรรษที่ 15 เสื้อ Surcoat เริ่มหมดความนิยมมานิยมเสื้อลาโรป (Larobe)

คำศัพท์

- varier (v.) = แตกต่าง, หลากหลาย - selon (prép) = ตาม, สอดคล้องกับ - (s') adresser = พูด, กล่าว, แสดง, ส่ง - voeu(x) (n.m.) = คำอวยพร, ความปรารถนา - gui (n.m.) = เถาวัลย์ไม้ชนิดหนึ่ง - accrocher (v.) = แขวนไว้, เกี่ยวไว้กับ - porter bonheur (v.) = นำความสุขหรือโชคมาให้ - galette (n.f.) = ขนมชนิดหนึ่ง นิยมรับประทานกันในเทศกาล fête des rois - contenir (v.) = ประกอบไปด้วย, บรรจุ - fève (n.f.) = เมล็ดถั่ว - bander (v.) = ปิด, คาดด้วยแถบผ้า... - avaler (v.) = กลืน - couronner (v.) = สวมมงกุฎ - fin / fine (adj.) = บาง, ละเอียด, ประณีต - doré (adj.) = ที่เป็นสีทอง - regard (n.m.) = สายตา, การมอง - admiratif / admirative (adj.) = ที่ชื่นชม / admirer (v.) = ชื่นชม, ชื่นชอบ - sauter (v.) = กระโดด, โยนให้ลอยขึ้นไป - carnaval (n.m) = งานคาร์นาวัล - précéder (v.) = นำ, นำหน้ามา - carême (n.m.) = การถือศิลอด - jeûne n.m) = การงดอาหาร - pratiquant (adj. et n.) = บุคคลที่เคร่ง, ที่ฝึกปฎิบัติ - se déguiser (v.) = แปลงโฉม, แปลงร่าง, อำพรางกาย - amoureux (adj. et n.) = ที่มีความรัก, คนที่มีความรัก -

ศรคีรี ศรีประจวบ

รูปภาพ
สงอม ทองประสงค์ หรือ ศรคีรี ศรีประจวบ  เกิดวันที่ 4 มีนาคม 2487 ที่บ้านเลขที่ 13 บ้านหนองอ้อ ต. บางกระบือ อ.บางคณที จ.สมุทรสงคราม มีชื่อเล่นว่าน้อย เป็นบุตรนายมั่ง นางเชื้อ ทองประสงค์ ครอบครัวมีอาชีพทำน้ำตาลปี๊บมีพี่น้อง 6 คน เขาเป็นคนสุดท้อง เรียนจบการศึกษาชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 จากโรงเรียนพรหมสวัสดิ์สาธร  หลังจบการศึกษาก็มาช่วยครอบครัวปาดตาล (มะพร้าว) โดยระหว่างที่ พักเหนื่อยอยู่บนยอดมะพร้าวก็มักจะร้องเพลงอยู่บนนั้น จนหายเหนื่อยแล้วค่อยทำงานต่อ เพลงที่ชอบร้องก็มี  "เสือสำนึกบาป" , "ชายสามโบสถ์"  เพราะตอนนั้นเพลงของคำรณ สัมบุณนานนท์ กำลังฮิต ตอนนั้นเขาอยากเป็นนักร้องใจแทบขาด เวลาวงดนตรีของครู พยงค์ มุกดา มาแสดงใกล้บ้าน เขาก็ไปสมัครร้องเพลง แต่พอร้องให้ครูพยงค์ฟัง แกก็บอกว่าให้ไปหัดร้องมาใหม่ เขาพยายามอยู่ 2 ครั้ง ครูพยงค์ก็บอกว่ายังไม่ดี เขาเลยท้อและเลิกไปเอง จากนั้นพออายุ 20 ปี บวชได้พรรษาหนึ่งก็สึก ตอนนั้นพ่อแม่เขาไปซื้อไร่ทำสัปปะรดที่ อ.ปราณบุรี จ.ประจวบคีรีขันธ์ เขาก็เลย ย้ายไปที่นั่น แต่ประวัติอีกกระแสบอก ว่า เพราะรักครั้งแรกเป็นพิษขณะที่บวช เมื่อว่าที่พ่อตาให้

La place

  La place สถานที่  Les feus สัญญาณไฟจราจร La statue อนุสาวรีย์ Le passage pieton ทางข้ามม้าลาย Le trottoir ทางเดินเท้า บาทวิถี L'arret d'antobus ป้ายรถโดยสารประจำทาง Le carrefour สี่แยก L'agent de police ตำรวจจราจร L]autobus รถโดยสารประจำทาง Le pieton คนเดินเท้า คนเดินถนน

Savez-vous faire la tete?

Savez-vous faire la tete? การแสดงความรู้สึุกทางสีหน้า  gentil ใจดี amoureux ตกหลุมรัก poli สุำภาพ agressif ก้าวร้าว triste เศร้าหมอง surprise ประหลาดใจ joyeux ร่าเริง fou de rage บ้าคลั่ง Malade ไม่สบาย soucieux วิตกกังวล fatigue เหนื่อย en colere โกรธ